Zamek w Melsztynie położony na wzgórzu nad Dunajcem zbudowany został w 1347 r. przez kasztelana krakowskiego Spycimira. Początkowo usytuowany był we wschodniej części wzgórza i składał się z budynku mieszkalnego z wysuniętą okrągłą wieżą, z cysterny oraz zabudowań gospodarczych.

Zamek od początku pełnił  funkcję rycerskiej rezydencji zamożnego rodu Melsztyńskich. Z lipca 1364 r. pochodzi pierwsza pisemna wzmianka o zamku w Melsztynie, zawarta w akcie erekcyjnym zamkowej kaplicy. Pod koniec XIV w. obiekt został rozbudowany. Powstała wtedy w części zachodniej wzgórza prostokątna wysoka wieża z otworami strzelniczymi. Zamkowe zabudowania znajdujące się w części wschodniej zostały połączone z tymi nowymi w części zachodniej murem obronnym i murem oporowym. Wjazd do zamku prowadził przez budynek bramny znajdujący się od strony północno-wschodniej u podnóża wieży. Około roku 1461 zamek został po raz kolejny rozbudowany, dostosowano go na potrzeby wykorzystania broni palnej. W 1511 r. nowym właścicielem Melsztyna został ród Jordanów. W połowie XVI w. najstarsza część zamku została przebudowana na rezydencję magnacką w stylu renesansowym. W 1601 r. zamek stał się własnością rodu Tarłów,  a w 1744 roku Lanckorońskich. Obiekt obronił się przed wojskami Karola Gustawa w czasie wojen szwedzkich jednak uległ  zniszczeniu w czasie konfederacji barskiej a potem został spalony przez wojska rosyjskie. W latach 1879 - 1885 rozpoczęto pierwsze prace badawcze i zabezpieczające przy zamkowych ruinach. Niestety od tego czasu badań nie wznowiono a same ruiny nie doczekały się właściwej opieki. Mimo, że ruiny są widoczne z daleka, to trudno znaleźć do nich drogę, brakuje drogowskazu przy głównej drodze, z pomocą musiał nam przyjść spacerujący tubylec. Ze wzgórza rozciąga się piękny widok na okolicę.

Źródło: www.melsztyn.pl