Zamek Królewski w Nowym Sączu jest kolejnym obiektem należącym do szlaku Zamków nad Dunajcem. Zbudowany został przez Kazimierza Wielkiego w latach 1350-1360 i wchodził w skład fortyfikacji miejskich miasta.

Początkowo zamek był był siedzibą kasztelanii, urzędu grodzkiego i starosty grodowego. Począwszy od 1370 r. zamek gościł takie osobistości jak: Ludwika Węgierskiego, w 1384 r. przyszłą królową Jadwigę Andegaweńską, Władysława Jagiełło. W 1409 r. zamek stał się miejscem obrad króla z wielkim księciem  litewskim Witoldem przed wojną z zakonem krzyżackim. W 1611 r. pożar niszczy zamek i miasto. W latach 1618 - 1621 został odnowiony w stylu renesansowym przez synów Sebastiana Lubomirskiego. Zamek zaczął popadać w ruinę po zniszczeniach potopu szwedzkiego. W 1768 r. wybuchł kolejny pożar, wywołany przez przemarsz konfederatów barskich. W 1769 r. pozbawiony dachu zamek został przejęty przez przystępującą do rozbiorów Polski Austrię. Na przełomie XVIII/XIX w. zostały rozebrane mury i baszty obronne miasta. W 1813 r. Nowy Sącz nawiedziła powódź, która sprawiła, że do Dunajca osunęło się zachodnie skrzydło zamku. Północna część zamku została odbudowana w 1838 r. i umieszczono w niej koszary i magazyny wojskowe. W latach 1846 - 1848 zamkowe podziemia służyły jako więzienie polityczne. W 1848 r. zamek został odkupiony przez miasto od zaborców a następnie wydzierżawiony wojskom austriackim. Pierwsze próby odbudowania zrujnowanego zamku zostały podjęte w 1905 r. Następnych dokonano w 1920 r. i w 1930. Osiem lat później otwarto tutaj Muzeum Ziemi Sądeckiej. Niestety w czasie II wojny światowej zamek został zamieniony w koszary wojskowe. Wybuch amunicji przechowywanej w jednym z piwnicznych pomieszczeń zamku w styczniu 1945 r. zniszczył całkowicie obiekt. Pozostałości zamkowych murów zostały w 1959 r. zabezpieczone, ponadto udało się zrekonstruować Basztę Kowalską. W chwili obecnej na terenie zamkowych ruin znajduje się park miejski.

Źródło: www.nowysacz.pl