Jako piastowska warownia zamek istniał już w XI lub XII w. Wzmianki o zamku i Pszczynie datują się na rok 1303. W XVI w. zamek zostaje przebudowany w stylu renesansowym. Po pożarze w 1737 r. odbudowano go w stylu baroku. Kolejnej przebudowy dokonał architekt Destailleur w latach 1870 - 1876. - nadano wtedy zamkowi charakter klasycyzmu francuskiego i w takim kształcie rezydencja pozostaje do dzisiaj. Zwiedzający wnętrza pałacu, przechodzą przez wszystkie salony na piętrach i mogą podziwiać zabytkowe rzeźbione meble, złocenia, sztukaterie na ścianach i poznać historię każdego pomieszczenia. Warto też zwiedzić zbrojownię umiejscowioną w gotyckich piwnicach zamku i przespacerować się po przyzamkowym parku, w którym znajdziemy lodownię, nekropolię Anhaltów i groby rodu książęcego Hochbergów von Pless.
Zamek powstał w I połowie XV w. jako gotycka dwuskrzydłowa budowla. Pozostałością pierwotnego zamku są średniowieczne piwnice pod zachodnim skrzydłem. Budynek na przestrzeni wieków kilkakrotnie przebudowywano, po raz ostatni w stylu neobaroku francuskiego w latach 1870-76. Zamek był siedzibą wielu rodzin arystokratycznych. Od 1517 r. mieszkali tutaj magnaci węgierscy - Turzonowie. Po Turzonach ponad 200 lat mieszkali tutaj Promnicowie (1548 - 1765), potem książęta Anholt-Kothen-Pless (1765 - 1846) w końcu rodzina hrabiowska von Hochberg z Książa (1846-1945). W czasie I wojny światowej, gdy w Pszczynie była główna kwatera niemieckiego sztabu, mieszkał tu cesarz Wilhelm II. Do zamku wchodzi się przez dawną sień przejazdową. Sień wyłożona jest dębową kostką, to tutaj zatrzymywały się kiedyś powozy gości. Zwiedzający przechodzą kolejno pomieszczenia takie jak: sypialnia cesarzowej urządzona dla żony Wilhelma II - cesarzowej Augusty Wiktorii (1858 - 1921), salon dębowy wielki (pokój narad) - tutaj cesarz wraz ze sztabem podejmował decyzje dotyczące przebiegu I wojny światowej na froncie wschodnim, gabinet pracy cesarza - służył on cesarzowi do prowadzenia korespondencji, przemyśleń oraz wypoczynku Cesarz pracował przy rzeźbionym neobarokowym stole ustawionym naprzeciw okna. Garderoba cesarska - ustawiono tutaj dwie duże wykonane we Wrocławiu szafy przeznaczone na mundury i bieliznę cesarza. Sypialnia cesarza z łazienką - znajduje się tutaj eklektyczne łoże z baldachimem na spiralnie kręconych kolumienkach. Sypialnia cesarza z łazienką - za łożem ukryte są drzwi prowadzące do łazienki. Wchodzimy na I piętro zamku schodami paradnymi, które zostały dobudowane w czasie przebudowy zamku, która miała miejsce w latach 70-tych XIX w. Schody paradne zbudowane są z piaskowca. Na ścianie wisi w ramach stiukowych gobelin z I połowy XVII w. który powstał w Brukseli. Westybul i schody paradne to ogromne wnętrze, którego wysokość sięga trzech kondygnacji zamku. Dobudowane schody są wzorowane na schodach XVII wiecznych w Wersalu. Sala lustrzana jest największym pomieszczeniem w zamku składającym się z dwóch kondygnacji. Nazwa sali pochodzi od dwóch wielkich luster (każde jest o powierzchni 14m2) umieszczonych na ścianie wschodniej i zachodniej. Sala lustrzana pełniła pierwotnie funkcję jadalni, o czym świadczy marmurowy bufet znajdujący się przy ścianie wschodniej. Wnętrze sali lustrzanej oświetlają kryształowe żyrandole z II połowy XIX w. Podobnie jak westybul i schody paradne sala powstała w latach 70-tych XIX w. Galeria lustrzana, nazwa jej pochodzi od wielkich luster, pomiędzy którymi wiszą na ścianach dekoracje złożone z akcesoriów myśliwskich i broni wojskowej. Pod lustrami znajdują się chińskie i japońskie wazy (XVIII – XIX w.) Pokój Reusów - mieszkała tutaj siostra księcia Hansa Heinricha XI – Anna Karolina Reuss kiedy przebywała w zamku. Ściany tego pokoju pokryte są oryginalnymi papierowymi tapetami z przełomu XIX i XX w. Łazienka różowa - pełniła też funkcję garderoby dlatego całą ścianę południową zajmuje biała szafa z lustrami na drzwiach. Wyposażenie łazienki różowej stanowi: porcelanowa wanna, sedes z rezerwuarem (początek XX w.), klasycystyczny piec ceramiczny z XVIII w. Salon zielony - zamieszkiwany był przez znakomitych gości przybywających do zamku. Na umywalni znajduje się porcelanowy komplet naczyń toaletowych z Czech (XIX/XX w.) Sypialnia żółta - była częścią apartamentu gościnnego. Pierwotnie pomieszczenie to było rozdzielone ścianką na sypialnię i garderobę. Sypialnia wyposażona jest w meble z XVIII i XIX w.Apartament składał się z salonu, sypialni i łazienki. Salon wielki umieszczony jest na planie zamku nad sienią przejazdową. Pomieszczenie oświetlał żyrandol z 48 świec - jest to jedyny żyrandol na zamku nie zelektryfikowany. W salonie wielkim odbywały się oficjalne przyjęcia przyjeżdzających gości do zamku. Ściany salonu wielkiego zdobi boazeria i olejne obrazy holenderskiego malarza Dalensa III. Salon wyposażony jest w meble francuskie Ludwika XIV. Biblioteka - na ścianie południowej tego pomieszczenia znajduje się wielka oszklona szafa zawierająca starodruki. Ściany biblioteki zdobi rzeźbiona boazeria a sufit złocona, bogata sztukateria. W rogu biblioteki stoi pulpit na którym znajduje się Biblia Marcina Lutra wydana w Norymberdze w 1708 r. Salon narożny pana domu - pomieszczenie to służyło gospodarzowi zamku do podejmowania męskiego grona znajomych przybywających do zamku.W salonie narożnym w XIX w. znajdował się stół bilardowy, obecnie pomieszczenie zdobią angielskie fotele, złocone krzesła i rzeźbiony stół. Przedpokój myśliwski- pełnił funkcję reprezentacyjną. W pomieszczeniu tym znajdują się liczne trofea myśliwskie np.: kieł słonia, róg nosorożca, poroża saren. Oprócz trofeów w przedpokoju myśliwskim są też zdjęcia z polowań i obrazy o tematyce myśliwskiej. Gabinet księcia - spełniał funkcję pokoju pracy księcia pszczyńskiego Hansa Heinricha Hochberga. W gabinecie księcia znajduje się duży kominek a sklepienie tego pomieszczenia ma charakter neorenesansowy. Ściany gabinetu zdobią trofea myśliwskie i portrety rodu Promnitzów, Anhaltów i Hochbergów. Ściany sypialni księcia pokrywa oryginalna papierowa tapeta z XIX w. W sypialni księcia oprócz łóżka znajduje się też niemiecki sekretarzyk, umywalnia i angielski fotel z XVIII w. Przedpokój łączył dyskretnie apartament pani domu z pokojami jej męża. Na środku przedpokoju stoi stół typu karciak. W przedpokoju stoi szafa, w której znajdują się strzelby skałkowe i tarczowe z XVIII i XIX w.Salon księżnej Daisy urządzony został dla księżnej Daisy von Pless, która w 1891 r. poślubiła księcia pszczyńskiego Hansa Heinricha Hochberga XV. Ściany galerii myśliwskiej zdobią trofea myśliwskie, obrazy o tej tematyce i broń używana na polowaniach. Jadalnia secesyjna - pomieszczenie to zostało zaaranżowane w jednym z pokoi gościnnych zamku. Znajduje się tutaj komplet mebli secesyjnych. Dalej znajduje się Gabinet miniatur. Jego nazwa nawiązuje do dawnych pomieszczeń kolekcjonerskich. W gabinecie miniatur znajduje się około 200 miniatur i płaskorzeźb. Po zwiedzeniu wszystkich pięter zamku schodzimy na dół do zbrojowni. Zbrojownia mieści się w gotyckich piwnicach zamku. W zbrojowni wyeksponowana jest broń od XVI w. do początku XX w. Zobaczyć tu można broń zaczepną,ochronną, myśliwską i pojedynkową. Po wyjściu z zamku warto pospacerować po parku. Park rozciągający się wokół pałacu założono w XVIII w. na miejscu rozlewisk rzeki Pszczynki. Kompozycji nadano cechy ogrodu romantycznego poprzez charakterystyczne skupiska drzew i krzewów, rozlewiska rzeczne, mostki i altany. Pszczyński park uważany jest za jeden z najpiękniejszych na Górnym Śląsku. W parku znajduje się Lodownia - powstała w końcu XIX w. na rzucie ośmioboku jako romantyczny element architektury ogrodowej, utrzymana w stylu neoromańskim. Pierwotnie posiadała na szczycie taras dla orkiestry pałacowej, na który prowadziły zewn. metalowe spiralne schody. We wnętrzu przechowywano lód wycinany zimą ze stawów. W parku znajdują się też groby członków rodu książęcego Hochberg von Pless i Nekropolia Anhaltów. Byli oni właścicielami zamku od 1765 do 1846 r. Na rynku zobaczyć można ratusz - neorenesansowy budynek, który przylega do budynku zboru ewangelicko-augsburskiego. Brama Wybrańców, zwana również "Wartą" - to powstała w 1687 roku najstarsza, zachowana do dziś w niezmienionej formie część kompleksu zamkowego w Pszczynie. Usytuowana w pd.-zach. części rynku, była głównym wjazdem na teren zamku.
