W drugiej połowie XVII w. na miejscu modrzewiowego dworu, który spłonął podczas potopu szwedzkiego, kasztelan krakowski Stanisław Warszycki wzniósł w stylu polskiego baroku pałac. Była to piętrowa budowla zwieńczona spadzistym dachem, krytym gontem. Na pamiątkę pobytu króla Jana III Sobieskiego w dniu 26.07.1683 r. w pałacu istniały trzy pokoje królewskie. W jednym z nich znajdował się piec obłożony kaflami przedstawiającymi króla na koniu. Do ogrodu prowadziły drewniane, kolebkowe drzwi z XVIII w., natomiast do sieni oraz do przedsionka drzwi miały półkoliste zwieńczenia. W dniu 12.03.1734 r. zmierzając do Częstochowy w pałacu nocował August III Sas. W 1956 r. pałac został strawiony przez pożar. W 1989 r. pałac został skreślony z rejestru zabytków.

Na piętrze nad sienią o półkolistych arkadach na obrzeżach znajdował się salon. Komnaty pałacu zdobione były malowidłami al fresco i drogocennymi makatami. Okna na piętrze posiadały profilowane uszate obramienia. Pałac posiadał piwnice złożone z dwóch komór, pomiędzy którymi było pomieszczenie przykryte sklepieniami kolebkowymi z lunetami. W 1989 r. pałac został skreślony z rejestru zabytków ze względu na jego zły stan (całkowite zniszczenie i braku wartości zabytkowych po ewentualnej rekonstrukcji).