Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Zamek nie ma udokumentowanej historii i dlatego trudno określić kiedy dokładnie powstał. Być może pierwszą drewnianą warownię wznieśli w tym miejscu w XIV w. Toporczykowie, którzy od nazwy dóbr Morsko przybrali nazwisko Morskich. Król Władysław Łokietek odebrał im Morsko i oddał wieś w 1327 roku klasztorowi w Mstowie. Inne źródła mówią o tym, że zamek być może zbudował książę Władysław Opolczyk pod koniec XIV w. Pewna jest natomiast wzmianka o zamku Bąkowiec i jego dziedzicu Mikołaju Strzale, która pochodzi z 1390 r. Na przełomie XV i XVI w. Morsko było w rękach Włodków i im przypisuje się wybudowanie nowego murowanego zamku. W 1531 r. właścicielem zamku był Piotr Zborowski. Następnie budowla przeszła w posiadanie rodziny Brzeskich, a po nich w ręce rodu Giebułtowskich. W czasie potopu szwedzkiego zamek został zrujnowany i opuszczony w XVII w. stopniowo zaczął popadać w ruinę. W 1927 r. architekt Witold Czeczott kupił teren wraz zamkiem i w latach 1929-1933 u podnóża skały, na której znajdują się mury zamku, wybudował budynek mieszkalny. Po II wojnie światowej teren przyzamkowy został zakupiony przez Zabrzańskie Zakłady Naprawcze Przemysłu Węglowego i wybudowano tutaj ośrodek wypoczynkowy.

Prawdopodobnie w czasach Kazimierza Wielkiego wzniesiono tutaj strażnicę w ramach umocnień na pograniczu Śląska i Małopolski. W 1435 r. zamek wraz z przynależnymi dobrami przejął kasztelan sądecki Krystyn z Koziegłów i jego potomkowie. Do zamku można było dostać się wyłącznie pieszo przez cały system pomostów i drabin. Zamek "Bąkowiec" jest zbudowany na skale, na planie nieregularnego wieloboku z wykorzystaniem niewielkiej powierzchni szczytu skały i przylegającego do niej otoczenia. W narożnikach znajdowały się półkoliste baszty, które pełniły rolę obserwacyjną i obronną. Zewnętrzne mury zamku zbudowane są ze starannie dopasowanych kamieni wapiennych, a wewnętrzne partie budowano z kamiennego gruzu zalewanego dużą ilością zaprawy wapiennej.