Wieś Celejów była własnością szlachecką. Od XV w. należała do Jakuba i Pawła z Chotczy, herbu Nabram. W II połowie XVI w. ród ten założył w Celejowie siedzibę i zbudował dwór obronny z ciosów kamiennych.
Następnie ok. 1580 r. dwór jako wiano Emercjanny Choteckiej trafił do dóbr Dunin-Borkowskich. Na przełomie XVIII/XIX w. następna właścicielka Celejowa - Anna Teofila z Sapiehów Sanguszkowa Potocka rozbudowała rezydencję w stylu klasycystycznym chcąc dorównać standardowi obowiązującemu na dworze księżnej Izabelii Czartoryskiej w Puławach. Budowla otoczona została parkiem angielskim w powiązaniu z krajobrazem doliny Bystrej i założonymi na jej biegu stawami. Jak podaje J. Teodorowicz-Czerpińska inwestycje zrujnowały jednak Potocką, której majątek wystawiony za długi na licytację na początku lat 20-tych XIX w. nabył książę Adam Czartoryski. Zasługą Czartoryskich było wyposażenie i wystrój wnętrz (sztukaterie, parkiety, marmurowe kominki) oraz urządzenie oranżerii. Powstał nieistniejący już park u stóp pałacu. W ramach represji po powstaniu listopadowym nastąpiła konfiskata majątku Czartoryskich. Kolejnym właścicielem Celejowa został Marcin Klemensowski. W posiadaniu tej rodziny Celejów był do 1945 r. Po raz kolejny przebudowany po pożarze 1870 r. w latach 1889 - 1890 pałac uzyskał wygląd eklektyczny. W tej formie pozostał do dzisiaj. W latach 70-tych XX w. został wyremontowany. Mieści się tu Samodzielny Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Psychicznie i Nerwowo Chorych. Do pałacu prowadzi zabytkowa aleja topolowa z 1932 r. Od strony zachodniej przylega do pałacu wieża, najstarsza część obiektu odrębna stylistycznie od pozostałych części. Obiekt jest murowany z cegły. Fundamenty, ściany i sklepienie z cegły ceramicznej (otynkowane). W elewacji frontowej podjazd z podcieniem, na nim usytuowany taras. W elewacji tylnej wieża w stylu neogotyckim z dodatkiem elementów eklektycznych. Szczyt wieży w formie średniowiecznego grzebienia, na wysokości 4 kondygnacji ściana ścięta na ukos, za nią wydatny komin rozszerzający się ku górze. Wnętrze ma charakter reprezentacyjny w środkowej części parteru z hallem. Obiekt jest dostępny do zwiedzania tylko z zewnątrz.
Źródło: tablica informacyjna obiektu
