W 1678 r. w Krowiarkach wzniesiono zamek z drewna, którego właścicielem była rodzina Beess. W 1690 r. zamek przejął Leopold Paczyński. Od 1800 r. właścicielem drewnianego zamku został Graf Strachwitz. W 1826 roku Ernest Joachim Strachwitz na miejscu poprzedniego drewnianego pałacu wzniósł nowy, tym razem murowany. W latach 1852-77 pałac został przebudowany i w tym samym czasie powstał też park. W 1842 r. Karol Strachwitz sprzedał Krowiarki rodzinie Gaszynów, Hansowi II von Gaszyn. W 1856 r. pałac stał się własnością rodu Henckel von Donnersmarck. W 1892 r. spłonęła drewniana część pałacu. W 1898 roku zostaje ona odbudowana i rozszerzona w stylu secesyjnym. II wojnę światową pałac przetrwał w stanie nienaruszonym. Mieściła się tutaj Szkoła Aktywu Politycznego, a od 1947 r. Państwowy dom Dziecka i przedszkole. Od 1963 roku pałac przejął Szpital Rehabilitacyjno-Ortopedyczny. W 1970 r. szpital opuścił pałac wraz z jego cennym wyposażeniem i rozpoczął się okres niszczenia. W 2007 r. pałac został sprzedany spółce z kapitałem luksemburskim. Nowy właściciel przeprowadza obecnie remont obiektu. W chwili obecnej do pałacu i parku nie ma wstępu, trwają prace remontowe

W skład pałacu wchodzi skrzydło o charakterze secesyjnym, z elementami stylu neorenesansowego i neobarokowego. Wieże z hełmami namiotowymi znajdują się w narożnikach południowo-wschodnim i północno-zachodnim. Powierzchnia pałacu wynosi około 4 000 metrów kwadratowych. Pałac ma w podziemiach 30 piwnic, na parterze i piętrach znajduje się 115 sal, z których najbardziej znane to: brunatna sala, mauretańska, biała, bajkowa, które były bogato zdobione malowidłami, pozłacanymi malowidłami i rzeźbami. Dach jest mansardowy z pionowe okienko doświetlającymi poddasze. W części starszej pałacu dach pokryty jest eternitem, a w nowszej blachą. Park otaczający pałac rozpościera się na przestrzeni 17,5 hektara. Park w stylu angielskim założono w XVII w. W latach 1852-77 gruntownie go przekształcono.