W swoim wielowiekowym istnieniu ten ogromny i doskonale zachowany zamek był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowany. Mimo, że w swoim czasie stanowił potężną twierdzę został zdobyty i zrujnowany w czasie potopu szwedzkiego. Obecnie zamek powrócił do rodu Lubomirskich. Renowacja twierdzy trwa już od 1949 r. i trzeba przyznać że zamek stanowi piękny zabytek woj. małopolskiego.

Zamek zbudował Jan Kmita w II połowie XIV w. jako warownię z jedną wieżą, otoczoną palisadą. Przebudowy zamku dokonał syn Jana Kmity - Piotr. Powstał zamek gotycki z 4 skrzydłami, 3 basztami. Cały zamek otoczony jest wysokim i grubym murem. Piotr V ostatni z rodu Kmitów dokonał kolejnej rozbudowy zamku. Powstały nowożytne fortyfikacje, skrzydła mieszkalne podwyższono, dobudowano tzw. Kmitówkę - budynek gospodarczy i basztę "Bona".W zamku gościli król Zygmunt Stary i królowa Bona (1525 r.) oraz Zygmunt August wraz z żoną Barbarą z Radziwiłłów (1550). W 1554 r. zamek przeszedł na własność rodów Barzów i Stadnickich, a w 1593 r. odkupiony został przez Sebastiana Lubomirskiego. Po raz kolejny zamek został przebudowany w latach 1615-1621 w stylu "palazzo in fortezza". Dzięki bastionowemu systemowi obrony, stał się zamek wiśnicki jedną z potężniejszych twierdz w Rzeczypospolitej. Do zamku można wejść przez barokową bramę wjazdową, która powstała ok. 1615 r. W 1655 r. zamek został zajęty i zniszczony przez Szwedów. W 1660 r. rozpoczęto odbudowę zamku, w 1831 roku na zamku wybuchł pożar, od tej pory budowla popada w ruinę. W 1901 r. powraca do rodziny Lubomirskich, którzy przywracają go do stanu świetności.W 1616 r. Lubomirski u stóp zamku ufundował miasto nazwane Nowym Wiśniczem.