Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Renesansowy zamek w Suchej Beskidzkiej to magnacka rezydencja kolejnych właścicieli dóbr suskich: Castiglione-Suskich, Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich. Początki zamku suskiego należy wiązać z osobą Kaspra Suskiego, który postawił (prawdopodobnie w latach 1554-1580) na tym samym miejscu kamienny dwór o charakterze obronnym. Zamek jest często nazywany "Małym Wawelem" ze względu na podobieństwo dziedzińca do krakowskiego zamku królewskiego. Znacznej rozbudowy dokonał pierwszy właściciel z tego rodu, Piotr Komorowski. Kolejnej rozbudowy dokonała na początku XVIII wieku Anna Wielopolska, która dobudowała dwie wieże i zmodernizowała wnętrze zamku. Wielopolscy byli najdłużej w posiadaniu zamku - byli jego właścicielami w latach 1665-1843. W czasie obu wojen światowych na zamku mieścił się szpital dla żołnierzy. W 1975 r. Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu zdecydowały o otwarciu tutaj filii muzeum wawelskiego. Obok zamku znajduje się park z XIX w. do którego też warto zajrzeć.

 Prawdopodobnie w tym miejscu istniał wcześniej drewniany dwór Słupskich, który uległ zniszczeniu w pożarze. W 1608 zamek trafił w ręce Komorowskich. Za jego czasów powstał charakterystyczny trójskrzydłowy układ zamku zachowany do dzisiaj. Wielopolscy byli najdłużej w posiadaniu zamku - byli jego właścicielami w latach 1665-1843. W 1843 zamek kupił Aleksander Branicki. W latach 1882-87 jego syn hrabia Władysław Branicki zdecydował się przeprowadzić generalną restaurację zamku pod kierunkiem Tadeusza Stryjeńskiego. W 1905 r. zamek zniszczył dotkliwy pożar. Odbudowy podjął się ponownie architekt Tadeusz Stryjeński. Do 1843 r. zamek otoczony był jeszcze wysokim murem obronnym, sięgającym wysokości pierwszego piętra. W 1922 r. zamek przeszedł w ręce Tarnowskich, w których posiadaniu był aż do wybuchu II wojny światowej.  Główna sala na zamku to tzw. Sala Marszałkowska (Rycerska), w której odbywały się wielkie uroczystości dworskie. Z dawnego wyposażenia Sali Rycerskiej zachował się jedynie kamienny kominek.  Na uwagę zasługuje kaplica zamkowa, która znajduje się w wieży zegarowej.  Ściany kaplicy zamkowej pokrywa słabo już zachowana polichromia. Po II wojnie światowej, opuszczony przez dawnych właścicieli, zamek pełnił różne funkcje: stanowił siedzibę suskiego gimnazjum (przekształconego w liceum ogólnokształcące), mieściły się tutaj internat liceum, fabryka mebli czy magazyn GS.  W parku przyzamkowym o XIX wiecznym założeniu znajduje się niszczejąca oranżeria.  Obiekt ten zbudowano za czasów Anny Wielopolskiej.  Na początku XIX w. park przekomponowali Wielopolscy, nadając mu charakter parku krajobrazowego. Ostatecznego kształtu romantycznego parku krajobrazowego nadali mu Braniccy, którzy zasadzili wiele nowych gatunków drzew i krzewów.