Zamek w Dubiecku został wybudowany pod koniec I połowy XVI w. przez Stanisława Mateusza Stadnickiego.

Był to murowany obiekt mieszkalno-obronny na rzucie czworoboku z dziedzińcem mieszkalnym pośrodku oraz dwoma równoległymi do siebie, piętrowymi skrzydłami mieszkalnymi. Stały tu także cztery wieże, a dostępu do zamku broniła między innymi fosa. Z tego założenia do dnia dzisiejszego zachowały się piwnice pod południowo-zachodnią częścią gazonu oraz północno-wschodna część zamku. W 1588 r. zamek przechodzi na własność Stanisława Krasickiego właściciela Krasiczyna, a po jego śmierci w ręce jego syna - Jerzego. Podejmują się oni kolejnej rozbudowy zamku, która trwa co najmniej do 1611 r. Z tego okresu zachował się do dziś tzw. "skarbczyk" dobudowany do wschodniej ściany dawnego skrzydła północnego oraz zlokalizowane pod nim piwnice. Główne wejście do zamku znajdowało się wówczas od strony północnej. Jednocześnie obok powstały wolnostojące oficyny pałacowe - "Krasiczynek", oranżeria oraz dwie mniejsze oficyny. Obecnie wszystkie te budowle nie istnieją. Po ponad trzech wiekach rządów Krasickich władanie ich kończy się w 1905 r. i wówczas zamek w Dubiecku przechodzi na ród Konarskich. Ostatni dziedzic Dubiecka - Stanisław Konarski dokonał kolejnej przebudowy zamku. Wzniesiono wówczas przy południowej elewacji taras z podjazem, przenosząc tym samym wejście. Ponadto dobudowano od strony zachodniej zamku długą oficynę parterową, połączoną alkierzem i zakończoną basztą. Po tych licznych przebudowach zamek zatracił swój charakter obronny i stał się stojącą do dzisiaj w masywie zieleni klasycystyczną rezydencją. Pałac otacza park, w którym pierwsze zasadzenia drzew pojawiły się już w XVII w. Natomiast w XVIII w. Róża z Charczewskich - żona Antoniego Krasickiego przystąpiła do założenia ogrodu. Utrzymany on był w stylu angielskim, z geometryczną siecią alejek i szpalerami lip i dębów. Dominowały gatunki rodzime: brzozy, wierzby płaczące, jesiony, klony, kasztanowce a także drzewa i krzewy obcego pochodzenia takie jak: miłorzęby japońskie, sosny amerykańskie, tulipanowce, platany klonolistne, modrzewie i wiązy. Niektóre z tych drzew zachowały się do dzisiaj. Zamek w Dubiecku łączy się z wieloma postaciami historycznymi. Był własnością i siedzibą Stanisława Stadnickiego zwanego "diabłem łańcuckim". Jednak najznakomitszą osobistością z nim związaną był wybitny poeta okresu Oświecenia bp Ignacy Krasicki. Dubiecki zamek to również miejsce pobytu Franciszka Karpińskiego, Elżbiety Drużbackiej, Wincentego Pola, Józefa Kraszewskiego i Teofila Lenartowicza. W 1935 r. w dwusetną rocznicę urodzin "księcia poetów", ród Krasickich ufundował przed pałacem pomnik ku jego czci. Obecnie pałac jest własnością prywatną, funkcjonuje w nim hotel i restauracja.

Źródło: tablica informacyjna obiektu