Zamek Byki w Piotrkowie Trybunalskim położony jest 4 km na północny zachód i 0,5 km od drogi Piotrków - Łódź. Pierwszą wzmiankę o zamku zanotowano w 1416 r., kiedy wieś Byki była własnością rodziny Jaxa Bykowskich herbu Gryf (potwora mającego głowę i skrzydła orła, a ciało lwa.

Jan z Byków otrzymał dla wsi w 1454 r. prawo niemieckie. W XV lub XVI w. Jaxa Bykowscy wznieśli obronny zamek późnogotycki z czterema wieżami, który około 1604 r. został przebudowany na pałac późnorenesansowy. Kiedy Byki stały się własnością Wężyków budowla zaczęła niszczeć. Dopiero w połowie XIX w. nowi właściciele Jeziorańscy zaczęli zamek odbudowywać i podnosić z upadku. Lata I i II wojny światowej doprowadziły zamek do ruiny. Restauracja zamku nastąpiła dopiero po II wojnie światowej, kiedy to ostatni właściciel Maksymilian Czarnecki przekazał obiekt na cele oświaty rolniczej. Dzięki staraniom władz konserwatorskich została przywrócona dawna architektura zamku, choć są ślady wielu przeróbek. Zamek jest budowlą jednopiętrową wzniesioną z cegły na planie długiego prostokąta. Dwupiętrowa jest część środkowa, w której mieści się brama przejazdowa, część tę nazywano wieżą. Do obu stron zamku przylegają baszty. Lewa, kwadratowa baszta zapewne spełniała rolę kaplicy. Baszta z prawej strony jest pozostałością minionego okresu zamku późnogotyckiego, u dołu jest prostokątna, wyżej ma sześć boków, wsparta jest filarem przyporowym, oprócz okien są otwory strzelnicze. Architektonicznymi elementami wystroju są późnorenesansowe obramowania okien, głównie w części środkowej.  Dwa okna prostokątne pierwszego piętra elewacji wschodniej i zachodniej zwieńczone są fryzem i gzymsem z fragmentami napisów na fryzie w języku łacińskim. Główny portal w elewacji wschodniej jest ujęty w zaakcentowane krawędzie prostokątnych kamieni dla uzyskania efektu dekoracyjnego półkolumny. Ornamentowe obramowanie zdobi ornament plecionkowy z maszkaronem (ludzka twarz w ujęciu groteskowym) w środku. Na fryzie jest wydłużony kartusz - w zwieńczeniu herb, ujęty dwiema ślimacznicami. W elewacji zachodniej godny jest uwagi portal po prawej stronie bramy przejazdowej w wysuniętej części, która mieści klatkę schodową. Nad gzymsem w środkowej części stoi kolumienka ozdobiona owocami i liśćmi gronowymi. Kolumienka ta przecina element dekoracyjny o kształcie wysokiego trójkąta. Po obu stronach gzymsu stoją dwie szyszki na cokołach. Na części środkowej zamku jest dach czterospadowy, na pozostałych dwuspadowy. Dachy kryte są czerwoną dachówką. W niektórych pomieszczeniach zachowały się sklepienia kolebkowe i stropy drewniane ze starymi belkami. Po renowacji w 1958 r. zamek można oglądać w całej okazałości. W chwili obecnej mieści się tutaj Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego. Zamek otoczony jest płotem. Nam udało się wejść na teren zamkowy i obejść go dookoła gdyż furtka była otwarta.