Data powstania rycerskiego zamku w Radzikach Dużych nie jest dokładnie określona. Mogło to nastąpić w latach 1380 - 1384 lub po 1413 r. Wybudowany został przez rodzinę Radzikowskich, którzy wcześniej nosili nazwisko Ogończykowie.

W 1510 r. Mikołaj Radzikowski przebudował zabytek nadając mu cechy renesansu. Po śmierci Mikołaja zamek przechodzi przez ręce wielu właścicieli. W 1655 r. podczas potopu szwedzkiego zostaje uszkodzony i zaczyna popadać w ruinę. Zbudowany z cegły na planie kwadratu, stanowił siedzibę obronną, w której budynek mieszkalny otoczony był murem obronnym z wykorzystaniem jednego boku jako oparcia. Jako obiekt obronny posiadał fosę a wjazd prowadził przez przedbramie od strony północno - zachodniej. W chwili obecnej niewiele już pozostało z dawnej budowli. Obok ruiny (do której dostęp jest ograniczony) stoi klasycystyczny dwór Przeciszewskich z II połowy XIX w. w którym aktualnie swoją siedzibę ma miejscowa szkoła.