Szczawnica jest miastem uzdrowiskowym położonym w Beskidach Zachodnich. Nazwa pochodzi od kwaśnych wód zwanych przez górali szczawami.

Jako uzdrowisko miejscowość zaistniała w XIX w. kiedy jej właścicielem został Józef Szalay, który oprócz tego, że zmodernizował Park Zdrojowy zapraszał tutaj też wybitnych ludzi epoki. Po jego śmierci w 1876 r.właścicielem została Akademia Umiejętności w Krakowie. Park Zdrojowy zostaje wtedy uporządkowany, powstaje Dworek Gościnny oraz zakończono budowę drogi do Czerwonego Klasztoru. Od 1909 r. kolejnym właścicielem zostaje Adam Stadnicki. Wybudowano wtedy Inhalatorium, w którym znajdowały się pierwsze w Polsce komory pneumatyczne. W 1948 r. Szczawnicę przejmuje Skarb Państwa. Powstają nowe sanatoria i Zakład Przyrodoleczniczy. W uzdrowisku leczy się przede wszystkim choroby układu oddechowego i schorzenia układu ruchu. Najbardziej uczęszczanym miejscem przez turystów jest oczywiście Pijalnia Wód. Uzdrowisko posiada 10 źródeł wód mineralnych oznaczonych imionami męskimi i żeńskimi. Najstarszym zdrojem jest Józefina - znana przed 1810 r. Najmłodszym odwierconym w 1952 r. - zdrój Pitoniakówka. W pijalni skosztować można odpłatnie wiele rodzajów wód. W lipcu 2012 r. część Parku Zdrojowego była modernizowana. Niestety nie ma dostępu do oznakowanych źródeł. Ujęcia wód są zamknięte i nie można z nich czerpać wody dowoli tak jak kiedyś. Sama Szczawnica w sezonie jest mocno zatłoczona i zakorkowana. Szukającym odpoczynku polecamy Park Zdrojowy z ławeczkami wśród zieleni.

Źródło: www.uzdrowiskoszczawnica.pl i www.szczawnica.pl