Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Kraków - dawniej administracyjna stolica państwa i siedziba władców Polski. Obecnie jest drugim pod względem powierzchni miastem w kraju o ponad tysiącletniej historii. Swoją niepowtarzalną atmosferą miasta i dużą ilością zabytków przyciąga rzesze turystów polskich i zagranicznych. Wśród najcenniejszych zabytków znajdziemy: Rynek, Kościół Mariacki, Sukiennice, Wieżę Ratuszową, Barbakan, Bramę Floriańską no i oczywiście Wawel.

Wędrując po Krakowie dochodzimy na Placu Matejki, na którym postawiono w 1910 r. w 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem, pomnik Grunwaldzki, wg projektu Antoniego Wiwulskiego, którego fundatorem był Ignacy Paderewski. Niedaleko widać Barbakan - to gotycka budowla, która powstała w latach 1498-1499 i znajduje się na zewnątrz murów obronnych miasta. Mury Barbakanu są grubości 3 metrów, dodatkowo barbakan wyposażony był w 7 wieżyczek i aż 130 otworów strzelniczych. Otoczony był szeroką fosą z wodą. Brama Floriańska była od zawsze reprezantacyjną bramą miasta. Zbudowana jest z kamienia i ma 34,5 m. wysokości. Pochodzi z początku XIV w. Na Bramie Floriańskiej od strony miasta zobaczyć można płaskorzeźbę przedstawiającą św. Floriana. W środku Bramy Floriańskiej znajduje się klasyczny ołtarz z początku XIX w. z późnobarokową kopią cudownego obrazu Matki Boskiej Piastowskiej. Brama Floriańska jest jedną z czterech baszt, które na początku XIX w. wraz z fragmentem murów obronnych i Barbakanem przetrwały wyburzenie fortyfikacji miejskich. Uroczyste odsłonięcie pomnika Adama Mickiewicza na rynku odbyło się w 100 rocznicę urodzin poety w 1898 r. Sukiennice podlegały przez wieki wielu przemianom i ich obecny kształt w niczym nie przypomina dawnych sukiennic. Już w roku 1257 książę Bolesław Wstydliwy przy lokacji Krakowa zobowiązał się postawić kramy sukienne. Murowane sukiennice przetrwały do 1555 roku, kiedy to spłonęły. Wkrótce przystąpiono do odnowienia spalonych sukiennic. Wtedy budynek zwieńczono attyką o podziałach arkadowych i grzebieniu z maszkaronami projektu Santi Gucciego. Dobudowano także kolumnowe loggie. Sukiennice stanowiły podwójny rząd kramów kamiennych, tworzących jakby uliczkę pośrodku Rynku. W tej postaci sukiennice przetrwały do połowy XIV stulecia. Nowe, murowane sukiennice wystawił król Kazimierz III Wielki. W latach 1875-1879 sukiennice przebudowano według projektu Tomasza Prylińskiego. Dolna hala została przekształcona w ciąg drewnianych kramów handlowych, rozlokowanych wzdłuż ścian. Na rynku znajduje się też Kościół św. Wojciecha. Wedle tradycji w tym miejscu miał głosić kazania św. Wojciech. Na pamiątkę tego faktu postawiono tu niewielki kamienny kościółek. Elementy odsłonięte w murach kościoła św. Wojciecha datowane są na koniec XI lub początek XII w. W latach 60-tych XX w. odkryto pod kościołem fragmenty budowli, które powstały jeszcze wcześniej bo pod koniec X w. Kościół Mariacki był wg Jana Długosza pierwszym murowanym kościołem w stylu romańskim. Został on ufundowany przez biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża w latach 1221-1222 na miejscu pierwotnej drewnianej świątyni. Z wieży wyższej Kościoła Mariackiego wygrywany jest znany nam hejnał. Wewnątrz mieści się słynny Ołtarz Wita Stwosza. Wieża ratuszowa znajdująca się na rynku to gotycka wieża z XIV w.  ocalała ze zburzonego w 1820 r. ratusza – wówczas głównego gmachu administracyjnego Krakowa. W płytach krakowskiego rynku znajduje się tablica upamiętniająca Hołd Pruski, który odbył się 10 kwietnia 1525 r. Collegium Maius - najstarszy budynek Akademii Krakowskiej. Jego początki wiążą się z rokiem 1400, kiedy nastąpiła odnowa Akademii Krakowskiej. Budowla była powiększana w ciągu XV wieku poprzez wykup sąsiędnich budynków, ostatecznie połączonych po pożarze w 1492 roku. Wewnętrzny dziedziniec otoczono wówczas arkadowymi krużgankami o późnogotyckich, kryształowych sklepieniach. Nazwy Collegium Maius używano od połowy XV w. W Collegium Maius na parterze mieściły się lektoria (sale wykładowe), a na piętrze Stuba Communis (izba wspólna), biblioteki i mieszkania profesorskie.W niezmienionym stanie budowla przetrwała aż do przebudowy w stylu neogotyckim, mającej przystosować ją na potrzeby Biblioteki Jagiellońskiej. Prace w latach 1840-1856 prowadził Karol Kremer, a w latach 1861-1873 Herman BergmannCollegium Maius było siedzibą Biblioteki do roku 1940. Wkrótce potem rozpoczęto prace kierowane przez prof. Karola Estreichera, mające budynkowi przywrócić stan sprzed 1840. Collegium Maius zostało wówczas przeznaczone na siedzibę Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obecnie w Collegium znajduje się Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, zawierające głównie przedmioty związane z dziejami uniwersytetu. W zbiorach muzealnych znajduje się zespół przyrządów astronomicznych, w tym także te, którymi posługiwał się Mikołaj Kopernik. Wśród eksponatów muzeum znajduje się bezcenne astrolabium arabskie z 1054 oraz tzw. Globus Jagielloński, który jest jednym z najstarszych globusów, na którym umieszczono nazwę Ameryka. Słynne Planty krakowskie powstały na miejscu fortyfikacji otaczających miasto: murów obronnych oraz położonej na ich przedpolu fosy i wałów ziemnych. Był to grząski, zaniedbany teren pełniący rolę śmietniska i ujścia ścieków. Niedaleko Wawelu znajduje się Wyższe Seminarium Duchowne na ul. Podzamcze 8. Alumnem tego seminarium był Karol Wojtyła. Seminarium powstało 28.09.1901 r. Kościół Św. Apostołów Piotra i Pawła jest pierwszą budowlą architektury barokowej w Krakowie. Ufundowany został dla Jezuitów przez króla Zygmunta III Wazę. Obok znajduje się kościół św. Andrzeja zbudowany w latach 1079-1098. W 1320 kościół otrzymały Siostry Klaryski, dotąd mające swoją siedzibę w Grodzisku pod Skałą. Bazylika pod wezwaniem św. Trójcy zbudowana została w XIII w. Późniejsze przebudowy, spowodowały, że podwyższono prezbiterium, dobudowano najpierw gotyckie, a potem barokowe kaplice kopułowe. W Krakowie mieści się tez Teatr im. Juliusza Słowackiego.
Został on otwarty 21.10.1893 roku. Gmach Teatru został zaprojektowany przez Jana Zawiejskiego i zbudowano go na wzór europejskich teatrów końca XIX w.