Przyjmuje się rok 997 jako początek dziejów miasta. Z tego okresu pochodzi pierwsza wzmianka o Gdańsku. Położony nad Zatoką Gdańską u ujścia Motławy jest miastem portowym i jednym z większych miast w Polsce. Znajduje się tu wiele cennych zabytków mających swoje korzenie głęboko w historii kraju, gdyż już pod koniec średniowiecza Gdańsk był ważnym ośrodkiem na Pomorzu.
W galerii zobaczyć można zdjęcia takich gdańskich zabytków jak: Halę Targową, Basztę Jacek, Wielki Młyn, Basztę Słomianą, Bramę Straganiarską, Bramę Zieloną, Bramą Złotą, Dwór Bractwa św. Jerzego, Dom Schultera, Dwór Artusa, Fontannę Neptuna, Basztę Stągiewną, Bramę Wyżynną, Żurawia, Parowiec SS Sołdek, Spichlerz Królewski, Filharmonię Bałtycką, Katownię, Wieżę Więzienną, Kościół św. Katarzyny, Mały Młyn, Ratusz.
Hala Targowa - pochodzi z 1896 r., znajduje się przy placu Dominikańskim, stoi w miejscu klasztoru dominikańskiego, który został zniszczony w 1813 r. przez wojska rosyjsko - pruskie.
Baszta Jacek - wzniesiona w 1400 r. znajdowała się w ciągu średniowiecznych fortyfikacji Głównego Miasta, obecnie stoi przy ul. Pańskiej. Baszta służyła do obserwacji przedpola od strony Starego Miasta. W 1556 r. obiekt został przykryty namiotowym dachem. Nazwa baszty wywodzi się od św. Jacka Odrowąża
i została nadana po 1945 r.
Wielki Młyn - zbudowany w XIV w. przez Krzyżaków był największym obiektem przemysłowym średniowiecznej Europy. Napędzany wodami kanału Raduni.
Baszta Słomiana - wzniesiona w 1346 r. spełniała funkcję dodatkowej ochrony zachodnich obwarowań Gdańska. Najniższa jej kondygnacja przystosowana była do
obrony. Baszta spełniała też funkcję wieży prochowej a obecnie mieszczą się w niej sale Akademii Sztuk Pięknych.
Brama Straganiarska - znajduje się przy Rybackim Pobrzeżu i jest jedną z bram wodnych Gdańska. Powstała w latach 1481 - 1492. Nad przejściem zobaczyć można wykute w kamieniu herby Prus, Polski i Gdańska.
Brama Zielona - wzmianka o niej pojawia się już w 1357 r. - jest więc najstarszą bramą wodną miasta. Jako gdańska rezydencja królów polskich została
zbudowana w latach 1564 - 1568 przez Regniera z Amsterdamu. Nigdy jednak żadnego króla polskiego nie gościła. Obecnie jest siedzibą Muzeum Narodowego.
Brama Złota - zbudowana została przez Abrahama van den Blocke w 1612 r. w miejscu XIV wiecznej bramy gotyckiej. W czasie II wojny światowej brama została zniszczona, odbudowano ją w 1957 r.
Dwór Opactwa św. Jerzego - budynek przylegający od strony północnej do Złotej Bramy zbudowany został w latach 1487 - 1494 przez Jana Glothaua jako siedziba bractwa religijnego patrycjatu gdańskiego. Kiedy bractwo zostało rozwiązane w 1798 r. budynek przeszedł w ręce miasta. Utworzono w nim szkołę sztuk pięknych. Podobnie jak Złota Brama, dwór został zniszczony podczas II wojny światowej. Odbudowany w latach 1950 - 1953 jest obecnie siedzibą Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Dom Schultera - stoi przy ul. Piwnej. Wczesnobarokowa kamienica została zbudowana w latach 1638 - 1640 dla Hansa van Endena. Jest to jedna z nielicznych
kamienic Gdańska, które przetrwały II wojnę światową.
Dwór Artusa - budynek w którym odbywały się dawniej spotkania kupców stoi przy Długim Targu i mieści się w nim obecnie muzeum. Oprócz kupców do dworu przyjeżdżali od XVII w. też księgarze i malarze. Nazwa budynku pochodzi od legendy o królu Arturze. Jego imieniem nazywano w Anglii i w Niemczech wiele takich domów spotkań rycerstwa i patrycjatu. Wnętrze Dworu stanowi obszerna sala w stylu gotyckim. Znajduje się tutaj wiele zabytkowych przedmiotów takich jak:
bogato zdobione meble, obrazy, gobeliny, zbroje. Najcenniejszym okazem jest piec wzniesiony w latach 1545 - 1546 wyłożony kaflami przedstawiającymi portrety władców europejskich.
Fontanna Neptuna - posąg odlanego w brązie Neptuna stoi przed Dworem Artusa. Fontanna powstała z inicjatywy rady miejskiej i burmistrza Schachmanna,
uruchomiono ją w 1633 r. a w 1762 przebudowano jej podstawę. Po uszkodzeniach II wojny światowej ponownie uruchomiona została w 1954 r. i działa
do chwili obecnej stanowiąc też symbol miasta Gdańska.
Baszta Stągiewna - wybudowana w XVI w. zwana też jest Basztą Mleczną, strzegła dostępu do Gdańskiej Wyspy Spichrzów. Przebudowana została w XVII w.
Brama Wyżynna - budowana w latach 1586 - 1588 przez Willema vand den Blocke nawiązywała swoim wystrojem do bram miejskich w Antwerpii. Stanowiła ona główną bramę wjazdową do miasta - otwierała ciąg tzw. Drogi Królewskiej. W 1861 r. fasada bramy poddana została pracom restauracyjnym. W 1878 r. brama wewnętrzna została wyburzona (miało to polepszyć przepustowość przejazdu) a po bokach utworzono dodatkowe przejazdy. Przed bramą znajdował się most zwodzony przerzucony nad fosą, który w 1878 r. zastąpiono stałą groblą. W 1895 r. fosa została zasypana.
Żuraw - w obecnym kształcie żuraw został wybudowany w latach 1442 - 1444. Wcześniej istniała w roku 1363 w tym miejscu Brama zwana Szeroką (jedna z bram
wodnych miasta). Wzmianka o dźwigu w języku łacińskim pochodzi z 1367 r. Żuraw wykorzystywany był jako urządzenie portowe do załadunku towarów na statki
oraz do stawiania ich masztów i był w stanie udźwignąć na wysokość 11 metrów ciężar 4 ton. Mechanizmem napędowym były dwa bębny o średnicy 6 metrów
znajdujące się w środku. W 1945 r. kiedy Gdańsk został zdobyty przez Armię Czerwoną Żuraw całkowicie spłonął. Po zakończeniu wojny odtworzono budynek dźwigu - żurawia.
Parowice SS Sołdek - statek pełnomorski zbudowany w Stoczni Gdańskiej w 1947 r. Otrzymał imię trasera Stoczni Gdańskiej - Stanisława Sołdka. Statek został zwodowany w 1948 r. Jego pierwszym kapitanem był Zbigniew Rybiański a pierwszy jego rejs odbył się na trasie Gdańsk - Szczecin. W 1981 r. został przekazany
Centralnemu Muzeum Morskiemu w Gdańsku.
Spichlerz Królewski - znajduje się na Wyspie Spichrzów, która została utworzona w 1576 r. po przekopaniu kanału Nowej Motławy, gdzie od XIII w. budowano
spichlerze. W wieku XIV liczba ich osiągnęła 300. W 1945 r. wyspa została prawie całkowicie zniszczona przez Armię Czerwoną. Sam Spichlerz Królewski
wzniesiony został dopiero w XVII w. i był przeznaczony na zboże nadsyłane do Gdańska z dóbr królewskich. Obecnie w budynku spichlerza znajduje się
Hotel Królewski.
Katownia - powstała w II połowie XIV w. jako średniowieczne obwarowanie Głównego Miasta. W latach 1593 - 1604 została przebudowana przez Antoniego van
Obberghena. Znajdowały się tutaj sale sądowe, więzienie i pręgierz. Obecnie mieści się tutaj Muzeum Bursztynu.
Wieża Więzienna - razem z Katownią tworzą zespół przedbramia. Fundamenty wieży pochodzą z początku XIV w. Wieża była budowana etapami, jako pierwsza
powstała wieża z ostrołukowym przejazdem - dzieło Henryka Ungeradina. Potem w latach 1379 - 1382 i 1416 - 1418 dokonano nadbudowy. W 1594 r. Antoni
van Obberghen przebudował wieżę. W 1604 r. przeznaczono ją wraz z Katownią na więzienie, gdyż utraciła ona swoje obronne znaczenie. Obecnie w wieży znajduje się Muzeum Historyczne Miasta Gdańska.
Kościół św. Katarzyny - powstał w latach 1227 - 1239 i jest najstarszym kościołem parafialnym na Starym Mieście. W XIV w. został rozbudowany,
w latach 1555 - 1945 należał do protestantów. We wnętrzu kościoła znajdziemy takie zabytki jak: obraz Matki Boskiej Bołszowieckiej, barokowe epitafia,
płytę nagrobną astronoma Jana Heweliusza z 1659 r., carillon (instrument z grupy idiofonów, złożony z dzwonów) umieszczony w liczącej 76 metrów wieży
kościoła. W 1905 r. wieża spłonęła. W 1979 r. ukończono rekonstrukcję hełmu. Obecnie działający carillon został ufundowany w latach 1989 - 1998. W maju
2006 r. kościół nawiedził kolejny pożar w wyniku którego zapadł się dach i oparł się na stropie kościoła, co sprawiło, że ogień nie zajął wnętrza kościoła.
Większość zabytków ocalało w tym i carillon.
Mały Młyn - obiekt znajdujący się obok kościoła św. Katarzyny zbudowany został w XIV w. (ok 1400 roku) nad przekopanym kanałem Raduni. Obiekt nie służył
jako młyn ale jako spichlerz. Obecnie mieści się w nim Polski Związek Wędkarski.
Ratusz gdański - jego początki sięgają średniowiecza i od zawsze był siedzibą władz. Dokładna data powstania budowli nie jest znana. Prawdopodobnie
budowę rozpoczęto wiosną 1327 r. a zakończono w grudniu 1336 r. Rozbudowa obiektu nastąpiła w latach 1454 - 1457. W 1556 r. w ratuszu wybuchł pożar. Budynek odbudowano w stylu renesansowym. W latach 1559 - 1560 wykonano nowy hełm do wieży a wewnątrz hełmu umieszczono carillon. Najważniejsze sale ratusza znajdowały się na pierwszym piętrze, były to: Wielka Sala Rady, Wielka Sala Wety (określana od XIX w. jako Salę Białą). W oficynie ratusza utworzono Małą Salę Rady i małą Salę Sądu Wetowego. W 1945 podczas działań wojennych spłonął hełm wieży i drewniane stropy a reszta ucierpiała od bomb i pocisków. Zniszczenia były na tyle ogromne, że zakwalifikowano ratusz do rozbiórki, udało się go jednak ostatecznie uratować. W 1970 r. odbudowany ratusz stał się siedzibą Muzeum Historii Miasta Gdańska. Z wieży ratusza udostępnionej dla turystów rozciąga się piękna panorama na miasto i okolice.
