Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Sopot to popularna miejscowość uzdrowiskowa i kurort nadbałtycki, który wchodzi w skład Trójmiasta obok Gdańska i Gdyni. Sławny jest z organizowanego w Operze Leśnej od 1961 r. festiwalu piosenki i z najdłuższego drewnianego molo w Europie. Z innych zabytków Sopotu, które udało nam się zobaczyć to: Zakład Balneologiczny, latarnię morską przy Zakładzie Balneologicznym, kościół św. Jerzego i centrum miasta.

Molo spacerowe im. Jana Pawła II - ma pół kilometra długości, jego  część spacerowa wynosi 511,5 m, z czego 458 m wchodzi w głąb Zatoki Gdańskiej. Pierwszy pomost, mierzący 31,5 metra, zbudowany został w 1827 r. przez dr Jerzego Haffnera. Potem do końca XIX wieku, molo wydłużone zostało do 150 m, a w 1910 do 315 m. Istniejące w chwili obecnej molo zostało zbudowane w 1928 r.  W latach 90. XX wieku dobudowano żelbetową głowicę, ochraniającą pomost główny, a na początku XXI wieku prowadzono prace konserwacyjne tegoż pomostu.

Zakład Balneologiczny w Sopocie powstał w 1903 r. i znajduje się przy wejściu na molo. Obiekt zaprojektował Paul Puchmüller i Heinrich Dunkel. Na terenie obiektu znajduje się Wojewódzki Zespół Reumatologiczny im. dr Jadwigi Titz-Kosko, w którym można skorzystać m.in. z kąpieli solankowych.

Sopocka latarnia morska tworzy kompleks z Zakładem Balneologicznym. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt przejęło miasto i urządzono w nim łaźnię. W 1956 budynek przekazano Szpitalowi Reumatologicznemu. W 1975 podczas modernizacji szpitalnej kotłowni okazało się, że komin jest zbędny. Postanowiono go przebudować i umieszczono na nim źródło światła. Początkowo światło z latarni miało niewielki zasięg i  nie było uznawane za latarnię morską, dopiero po zmianie urządzenia optyczno-świetlnego i uzyskaniu nominalnego zasięgu świetlnego ponad 17 Mm, stało się latarnią morską. Obecnie latarnia udostępniona jest dla turystów, i pełni rolę punktu widokowego.

Neogotycki Kościół św. Jerzego - wzniesiony został w latach 1899 - 1901. Budowę sfinansował cesarz Wilhelm II i  cesarzowa Augusta Wiktoria. Wieża kościoła ostro wspina się do nieba, ponoć miała być taka wysoka z rozkazu cesarza, który chciał  aby była ona widoczna dla statków stojących w zatoce. Obok kościoła stoi kapliczka, która pochodzi z 1909 i spełniała kiedyś funkcję studzienki. Pod jej dachem stoi figura św. Wojciecha.